Page 69 - Секретаријат за законодавство
P. 69

приемот. Сепак, за да се подготви целосната апликација за регула­
                тивата на ЕУ, понекогаш беше потребно да се присвојат национални
                правни акти кои се препишуваат на одговорните институции за им­
                плементација на регулативите, процедуралните аспекти и санкции.
                Во овој случај, беа присвоени законите за имплементација на ЕУ.
                Еве  неколку  примери:  Законот  за  имплементација  на  Регулати­
                вата (ЕЗ) Бр. 1907/2006 која се однесува на регистрацијата, ева­
                луацијата,  авторизацијата  и  забраната  за  хемикалии  (REACH),
                воспоставувајќи  Агенција  за  европски  хемикалии  (REACH)
                (ОГ 53/08), Законот за имплементација на Регулативата (ЕЗ) Бр.
                1223/2009 за козметика (ОГ 18/13), Закон за имплементација на
                Регулативата (ЕЗ) Бр. 2003/2003 за ѓубрива (ОГ 81/13).
                Ова е пристапот кој е преземен, исто после приемот во ЕУ. Во со­
                гласност со Уставот на ЕУ, регулативите се директно применливи
                но во некои случаи условите за нивната примена мора дополни­
                телно да се регулираат.

                Транспозиција на одлуки

                Oдлуката е обврзувачка во целост за оние на коишто е наменета.
                За разлика од регулативата, одлуката не е генерална туку индиви­
                дуална мерка која е наменета на конкретен примател или прима­
                тели. Како директивите, така и одлуките може да вклучат обврска
                на земја­членка да доделат подобра правна позиција на индиви­
                дуални граѓани. Во овој случај, со директивите, се бара транспо­
                зиција од страна на земјата­членка за која се однесува како основа
                за таквите тврдења од индивидуалци.

                Затоа, во ваков случај на одлука на ЕУ, многу е важно да се продолжи
                со анализата на секоја индивидуална одлука и да се утврди дали има
                потреба од понатамошни активности од страна на земјата­членка за
                да се овозможи имплементацијата. Ова е особено случај кога одлу­
                ката е насочена кон земјите­членки и иако е директно применлива,
                сепак има одредби кои не може директно да се применат и се по­
                требни понатамошни правни постапки на национално ниво.

                Како пример, може да ја посочиме Одлуката бр. 676/2002/ЕЗ од Ев­
                ропскиот Парламент и Советот од 7 март 2002 година на регулатор­


                                                                                 67
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74