Page 51 - Секретаријат за законодавство
P. 51

те. Без оглед на директната применливост на регулативите, нивната
                примена е често невозможна без донесување национални правни
                акти, како на пример, определување на надлежен орган за постапу­
                вање по надзор, донесување одлуки или примена на други задачи
                потребни за ефикасно спроведување на одредбите од регулативата
                сè додека таа е прецизно регулирана со националното законодав­
                ство. Понатаму, земјите­членки треба да одредат санкции за неус­
                огласеност со одредбите од регулативите, во случај кога регулати­
                вите обврзуваат на тоа (обврска на земјите­членки ефикасно да го
                применуваат правото на ЕУ). Често е неопходно земјите­членки да
                ги усогласат националните одредби со регулативите или да донесат
                правни акти во областите опфатени со регулативите или на коишто
                тие упатуваат. При донесување правни акти со кои се обезбедува
                ефикасна  примена  на  одредбите  од  регулативите  на  национално
                ниво, земјата­членка може, по исклучок, да вметне делови од ре­
                гулативите, на начин неопходен да се обезбеди внатрешна конзис­
                тентност и усогласеност со текстот од правниот акт со цел тој да
                биде што е можно појасен за лицата на кои се однесува. Во обла­
                стите опфатени со регулативите, на земјите­членки не им е дозво­
                лена селективна и делумна примена на одредбите од регулативите,
                што значи дека земјите­членки не можат да донесуваат правни акти
                кои не се во согласност со содржината на регулативите или да ја
                вклучат суштината на регулативата дури и кога тоа се прави буквал­
                но. Значењето на гореспоменатите теоретски прашања е прилично
                ограничено во текот на претпристапниот период соодветно на ба­
                рањата на секој национален правен систем, бидејќи автономијата
                и суверенитетот на националниот правен систем, во принцип, не
                дозволува директна применливост на одредби кои доаѓаат од изво­
                ри на „странски“ правен систем. Во исчекување на пристапувањето,
                регулативите треба да се транспонираат на ист начин како и дирек­
                тивите. Во текот на процесот на транспонирање треба да се внимава
                на систематскиот пристап и соодветно да се менува концептот кога
                членството е одобрено со цел да се избегне двојно уредување (важ­
                носта на Изјавата за усогласеност и кореспондентните табели).

                Со цел да се обезбеди конзистентност на правниот систем на Репу­
                блика Македонија, по пристапувањето на Република Македонија
                во Европската унија, прописите во чиишто одредби се транспони­



                                                                                 49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56