Page 14 - Секретаријат за законодавство

државните органи“. Општо земено, за да може правната одредба
4
да има директен ефект, таа треба да биде правно валидна, однос­
но да биде дел од внатрешниот правен поредок. Второ, треба да
биде формулирана на начин на којшто од содржината на одредбата
произлегува дека на поединците им се даваат одредени права. За
да биде исполнет вториот услов потребно е правната одредба да:

­ биде јасна и недвосмислена;
­ биде безусловна; и
­ нејзиното дејствие не смее да зависи од дополнителните
активности на ЕУ или на националните власти.

Регулативите се директно применливи, освен кога директно ја овлас­
туваат земјата­членка да усвои прописи за имплементирање (особе­
но во областа на финансиското и управното право). Тоа значи дека
регулативите, како и одредбите од Договорите можат да им даваат
права на правните и физичките лица и да им наметнуваат обврски.
Одлуките се директно применливи за оние за кого се наменети.
Директното влијание на одлуките зависи од нивните приматели.
Тие може да имаат вертикален директен ефект доколку примате­
лите се само земјите­членки на ЕУ. Одлуката која се однесува на
физичко или правно лице може да има и вертикални и хоризон­
тални директни ефекти.

Директивите треба да бидат транспонирани (со пропис за импле­
ментирање), но поединецот/индивидуата:

­ може да се повика на правата од директивите доколку др­
жавата не успеала да ги транспонира благовремено (верти­
кална директна применливост),
­ може да не се повика на правата од директивите во однос
на други поединци/индивидуи (хоризонтална директна
применливост).

Во однос на директивите и нивното хоризонтално и вертикално
непосредно дејство, Европскиот суд на правдата зазема став дека

4 T.C.Hartley “The Foundations of European Community Law” Oxford University
Press, 1988, p.88

12